Pipala Dhungana पिपला ढुङ्गाना उसको त याद पनि मदिरा पिएर आउँछ मुटु खान एक गोलो धमिरा लिएर आउँछ संसार सबै बैरी बनाइ जोडिएको मन पनि आखिरीमा प्वालै प्वाल र चिरा

गजल पीपला ढुंगाना कोहि आमा काटेर परशुराम बने बने कोहि बा काटेर हराम बने उता भोकै छन् पसिना बेच्नेहरु किन्नेकै पक्षमा यता लाम बने एउटै हो उभिएको जमिन र पनि

गजल Pipala Dhungana पिपला ढुङ्गाना क्षणीक खुसी दिने न हो उपाधिले पनि एक सुस्केरा सुस्काउँछ आजादीले पनि डुङ्गा पछि लाग्दै गर्दा भेट्टाउनलाइ रफ्तार बजाएन घण्टी आउनु पुर्ब बर्बादीले पनि गर्जो

गुनगुनाउदै राष्ट्रभक्ति कति दिन टिक्छ मान्छे ? कालोबजार मौलाउदा सेताँ क्यारी बिक्छ मान्छे ? भोको पेटमा चिसो रात कटाउनै गाह्राे हुँदा परिभाषाकसो गरि सिक्छ मान्छे? एउटा संसार गुन्द्री अेाढी सिरेटोमा