पिपला ढुङ्गाना
करले हुँदैन माया, डरले हुँदैन माया
तिमी गर्छौ व्यर्थै रहर, रहरले हुँदैन माया,
पर्खेर समय त्यो जितौँला प्रित नसोचे
जो हुन्छ हुन्छ आफैँ,प्रहरले हुँदैन माया।
रित्तो
दिएर प्यार सारा मन्जुर छु रित्तो हुन
नपरोस् ति हातहरूले भिजेका आँखा छुन ,
रहनु तिमी उस्तै जहाँ पुगोस् जमाना
चम्कियोस् नाम सँधै पछि पारेर जुन।।
पुण्य या पाप
पिपला ढुङ्गाना (pipala dhungana)
थाहा छैन नजानेरै पुण्य गरेँ या पाप गरेँ
तिमी भन्छौ बिना सित्ति दुनियाको सन्ताप गरेँ।।
कतै लाग्यो मनमा तिमी अलमलियौ मेरो कारण
बनाएर पत्थर मुटु आफ्नै प्रेमलाई ईन्साफ गरँ।।
प्रेम
थाहा छैन नजानेरै पुण्य गरेँ या पाप गरेँ
तिमी भन्छौ बिना सित्ति दुनियाको सन्ताप गरेँ।।
कतै लाग्यो मनमा तिमी अलमलियौ मेरो कारण
बनाएर पत्थर मुटु आफ्नै प्रेमलाई ईन्साफ गरँ।।
कल्पना
एउटा मिठो सपना यो टुट्यो भने के गरुँला?
तिमी सँगै बाँच्ने रहर छुट्यो भने के गरुँला?
तिमी माथि बाँधेको यो भरोशाको डोरी
मलाइ नै छली कतै चँुड्यो भने के गरुँला?
आजभोलि लाग्छ डर आफ्नै छाँया देख्दा पनि
एक्लै देखि उसले छाडि उठ्यो भने के गरुँला?
दुखाएर आफ्नै चित्त फुलाएर सास पनि
तिम्रै नाम मा चल्ने मुटु फुट्यो भने के गरुँला?
त्याग
मेरै साथमा हुँदा पनि तिमिलाइ दुखी देख्नुपरे
मुटु काटी बिछोडका कथाहरू लेख्नुपरे
भैगो तिमी खुशी हुनु मलाई संसार जित्नु छैन ।
मेरो खुशी निम्ति तिमीले पिडा माथि टेक्नुपरे।।
नदेखाउनु दुनियाँलाई पिरले छाति सेक्नुपरे
दिनु तिम्रा दुखहरु केशै थाप्छु खेप्नुपरे
हन्डर खान दुख पिउन मलाइ बानी परिसक्यो
तर्किएरै जाउला कतै हाँसो तिम्रो छेक्नुपरे।।
मायावी याद
रुँनै लाई पनि बहाना चाहिएको छ यहाँ
कहिले उसलाई सम्झिएर रोएँ
कतै तिमीलाइ सम्झिएर रोएँ
रोएँ कतै आफैँलाइ सम्झिएर
कतै सबै बिर्सन लाई रोएँ।
बिर्सनलाई रोएको दिन
सम्झिएर रोएको दिन
साँच्चै उस्तै रोइएनछ
रुँन त आँखा नै रोएकतै मिठो स्मृती सँगै
कतै तितो इतिहास सँगै
तर मन उस्तै दुख्यो
उकुसमुकुस अनि छट्पटी उस्तै भयो
जिन्दगी को यो दौडधुप मा
मैले माया बुझिन कि पाइन
भगवान जानुन्,
तिमी ले माया ग-यौ या
आकर्षण थियोतिमी नै जान,
म फरक भएछु या
देख्ने ले फरक देखे
देख्ने हरु नै जानुन्
तर
तिमी प्रतिको मेरो माया
सधैँ माया मात्र हो
अनि रहन्छ पनि माया नै बनेर
मैले आफुलाई पीडाले जलाएको दिन
खरानी साट्न सक्छु
तिमी धुलो सम्झेर नभाग्नु
मैले तिमी लाई नबुझेको दिन
तिमी मलाइ बुझ्ने कोशिस गर्नु
सक्छौ बुझाउने पनि कोशिस गर्नु!
जिन्दगी सधैँ मिठो नहोला
याद जति मिठो त पक्कै नहोला
त्यो दिन म तिम्रो मायाको
याद पिएर बाँच्न चाहन्छु
मदिरा नमिसाइकन
अनि लागोस् एउटा
शक्तिशाली नशा।
जसले मलाई आँट देओस्
भरोसा देअोस्
उठ्ने हिम्मत दिलाअोस्।
पिपला ढुङ्गाना, pipala dhungana
अन्तिम लडाइँ
अमिलो जिन्दगीमा मिठास पस्दैगर्दा
किरा लाग्न थाल्छ भन्ने जाने देखि
तिम्रो संझना गाढा भएर अाएको छ।
मुटु सम्म बिझ्नेगरि चस्किरहेछ बाबा
मस्त निन्द्राको सपनाको तालमेल हुँदैन
हो अाजकल यस्तै लाग्छ जिन्दगी ।।
सुनेथेँ जति पुरानियो उति पक्का हुन्छ रे नाता
पुरानो डुंगा जस्तो प्वालै प्वाल परेको छ अाजकल
अाँशुको भेल पसेरै डुबाउला जस्तो ।।
तिमीले सिकाइदिएकि भएपनि त हुन्थ्यो
तिमी दुई बाहेकको माया अाकर्षण मात्रै हो भनेर
हेर त तिमीले त्यति नसिकाईदिनाले
मैले मायाको अर्थ खुट्याउनै सकिनछु
मलाई ठुलो भ्रम सँग प्रेम भएछ मेरी अामा
थाहा छैन शंकाले रेटेको मायाको घाँटी
उठ्ने छु पक्कै अझै म हारेको छैन
तिम्रो पवित्रता प्रति अौँला ठड्याउने हरुलाइ
थाहा होस कि बाँकी चार अौँला उनिहरुलाई नै इंगित गर्दैछन् भनेर ।
हिम्मत गरेर लड्दैछु एउटा जंङ्ग
तर नभन्नु अविश्वास माथि विश्वास को जलप लगाउन ।।
मुटु माथि पहाड खस्दा सहनुपर्छ नभन्नु।
तिमी दुईको विश्वास मेरो पुर्ण विश्व हो
र बनाउ मलाई योद्धा जिन्दगीको ।
उद्धघोष
प्रेमको आँधिहुरिमा
सिमलको सेतो भूवा उडाएर,
पहाड छिचोल्दै फर्केपछिका ढाक्रेहरु जस्तै
जिवनको एउटा पहाड
मैले पनि काटेको छू
एउटा सुन्दर संसारको परिकल्पनामा
गन्तव्य पछ्याऊँदै उडिरहेको चखेवा
शिकारिको जालमा फसेजस्तो,
उर्लदो खहरेको वेगलाई
पहाडले छेके जस्तो
साँच्चै पिंजडा भित्रको सुगा जस्तै लाग्छ
तिमीले र मैले पार गरिरहेको क्षितिज ।
मान्छेलाई मान्छेले मान्छे बनाएपछि
खै कुन देवताको अस्थित्व
कुन मन्दिरमा साँघुरियो थाहा छैन
कुन मन्दिरमा कैदि भगवान
अझै पनि तिम्रो र मेरो भाग्यरेखा कोरिरहेछ?
हिमालको चट्टानलाई बन्दी बनाउँदैमा
पहाडको खोच भएर बग्ने हिमनदिमा
खै कुन कल्पवृक्षले प्राण संचित गर्न नसक्ला र?
हो म त्यहि कल्पवृक्ष जस्तै
तिम्रा यादहरुको हिमनदिमा हुर्कदैछु।
तर
कोइलीले हाम्रो प्रेमको चर्चा नगरेजस्तो
झरनामा प्रेमिल घ्वनि नगुञ्जिएझैँ
जस्तो
रोमको वाँसुरिमा लैला र मजनु
प्रिय सखा जन्जिरले वाँधिएको समयसँग
एउटा युद्ध शुरु गर्दैछु ।
पिपला ढुङ्गाना, pipala dhungana
आमा
सपनामा अाज आमा मझेरीमा
बामे सर्दै थिइन्
सम्झेर सन्तान
रापिलो तापले पिरोलिएर।
भनिदिएँ मैले
आमा यता पनि सन्तान
तिमीले देखे जस्तो खुसी छैनन्
सपनाहरूले थिचिएका
तृष्णाले गलेका
र तृप्ति बिहिन
उनिहरुको अनुहारमा
मुश्किल छ
खुसीको एक धर्शो भेट्टाउन ।
र पनि
अभिनय गरेर बाँच्दैछन्
जसरी रंगमञ्चमा अभिनय गर्छ
एउटा कलाकार ।
अामा दुरी मेटाउन
सपना र विपना बिचको
दौडिरहेका तिम्रा सन्तानहरु
कहिलेकाहीँ बिर्सेर दौडिन्छन्
तिमी पनि धर्तिको कुनै कुनामा
दियालो बालेरै पुकार्छ्यौ
उनीहरूको दीर्घायू भनेर।
चिसो सम्बन्धको कठ्याङ्ग्र्ीदो तापक्रम
बढाउनमै ब्यस्त छन् ।
बिर्सेर तिम्रो पोल्टाको न्यानो ।
र पनि तिमी पुकारी रहन्छ्यौ
उनिहरुको हाँसो ,खुसी र जीवन
अामा तिमी सपनामा नअाउनु है
मलाई झन् पोल्नेछ
मैले ननिभाएको जिम्मेवारीले
नदिएको समयले
र
कतै लगानी गरेको मिथ्या संघर्षले