गजल
Pipala Dhungana पिपला ढुङ्गाना
क्षणीक खुसी दिने न हो उपाधिले पनि
एक सुस्केरा सुस्काउँछ आजादीले पनि
डुङ्गा पछि लाग्दै गर्दा भेट्टाउनलाइ रफ्तार
बजाएन घण्टी आउनु पुर्ब बर्बादीले पनि
गर्जो टार्न नसकेर परदेशी बनेको हुँ हजुर
मेरै जून घाम भेट्टाएछ उफ् व्याधीले पनि
भोको पेटले सारंगी नरेटेको भए देखि
जीवन साथि भेट्टाउँथे ति वादीले पनि
मिल्ला शान्ति अलिकति भनेरै खरानी घसेको हुँ
अशान्तिको गुनासो गरिरह्यो समाधीले पनि