रुँनै लाई पनि बहाना चाहिएको छ यहाँ
कहिले उसलाई सम्झिएर रोएँ
कतै तिमीलाइ सम्झिएर रोएँ
रोएँ कतै आफैँलाइ सम्झिएर
कतै सबै बिर्सन लाई रोएँ।

बिर्सनलाई रोएको दिन
सम्झिएर रोएको दिन
साँच्चै उस्तै रोइएनछ

रुँन त आँखा नै रोएकतै मिठो स्मृती सँगै
कतै तितो इतिहास सँगै
तर मन उस्तै दुख्यो
उकुसमुकुस अनि छट्पटी उस्तै भयो

जिन्दगी को यो दौडधुप मा
मैले माया बुझिन कि पाइन
भगवान जानुन्,

तिमी ले माया ग-यौ या
आकर्षण थियोतिमी नै जान,
म फरक भएछु या
देख्ने ले फरक देखे
देख्ने हरु नै जानुन्
तर
तिमी प्रतिको  मेरो माया
सधैँ माया मात्र हो
अनि रहन्छ पनि माया नै बनेर

मैले आफुलाई पीडाले जलाएको दिन
खरानी साट्न सक्छु
तिमी धुलो सम्झेर नभाग्नु

मैले तिमी लाई नबुझेको दिन
तिमी मलाइ बुझ्ने कोशिस गर्नु
सक्छौ बुझाउने पनि कोशिस गर्नु!

जिन्दगी सधैँ मिठो नहोला

याद जति मिठो त पक्कै नहोला
त्यो दिन म तिम्रो मायाको
याद पिएर बाँच्न चाहन्छु
मदिरा नमिसाइकन

अनि लागोस् एउटा
शक्तिशाली नशा।
जसले मलाई आँट देओस्
भरोसा देअोस्
उठ्ने हिम्मत दिलाअोस्।

पिपला ढुङ्गाना, pipala dhungana